یکشنبه 89 فروردین 1 , ساعت 9:28 صبح
اصلاً قرار نیست من سکوت کنم
تو برخیزد تا جهان به احترام
گوشِ جهان کر است خوشبختانه
تو برخیزد تا جهان به احترام
گوشِ جهان کر است خوشبختانه
ما حرفهایمان را
باید همین‌طورها
به هم بزنیم
وگرنه احترام جهان
کشک است
یک لحظه است
مثل پلک زدن زیر آتش رگبار
لحظه است یک
مثل احترام ناقص یک سرباز
ـ در پشتِ خاکریزِ دشمن
یک لحظه است
مثل برق نگاهت
در اوّلین دقیقه‌ی این شعر
یک لحظه است
ما داده‌اند فرصتی که به
پس بهتر است به جای تعارف
!شروع کنیم
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |